ขอขอบคุณ www.dek-d.com
เมื่อเรามี HOLY BIBLE มารซาตานก็มีเหมือนกัน ค่ะ เขาเรียกว่า The Satanic Bible
เนื้อหาใน The Satanic Bible มีอะไรบ้าง และแตกต่างจาก HOLY BIBLE อย่างไร
ท้ายจะค่อยๆ บรรยายและอธิบายให้นะคะ ตามอ่านกันต่อเลยค่ะ ^^
ขอเริ่มที่ The Holy Bible ก่อนนะคะ
The Holy Bible ถูกเขียนขึ้นมา ในประมาณปี 1400 ก่อน ค.ศ. โดยรวมแล้ว The Holy Bible เขียนขึ้นโดย ชนชาติอิสราเอลที่ถูกเลือกสรรไว้โดยพระเจ้าให้เป็นชนชาติของพระองค์ พระ ธรรม ปฐมกาล เริ่มต้นเขียนโดย โมเสส หลังจากที่เขาได้ขึ้นไปพบกับพระเจ้าที่ภูเขาซีนาย เขาได้เขียนเรื่องราวย้อนหลังไปถึงการสร้างโลกของพระเจ้า โดยการดลใจจากพระเจ้า โดยมีคำกล่าวใน พระคำภีร์ว่า “พระ คัมภีร์ ทุกตอนได้รับการดลใจจากพระเจ้า และเป็นประโยชน์ในการสอน การตักเตือนว่ากล่าว การปรับปรุงแก้ไขคนให้ดี และการอบรมในทางธรรม เพื่อคนของพระเจ้าจะพรักพร้อมที่จะกระทำการดีทุกอย่าง ” (2ทิมโมที3:16 - 17) และ ต่อมาได้มีการรวบรวมพระวจนะ ประวัติศาสตร์ คำพยากรณ์ กฏหมาย และอื่นๆอีกมายมาย ตามการดลใจของพระเจ้าหลังจากนั้นก็มีการ รวบรวมเข้าเป็นพระคัมภีร์เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จำถึงเล่มสุดท้ายประมาณปี ค.ศ. 96 – 97 ซึ่งเป็นปีที่พระคัมภีร์เล่มสุดท้ายของยอห์น คือ พระธรรมวิวรณ์ (Revelation of John)ใช้เวลารวบรวมทั้งสิ้น 1600 ปี ถูกเขียนโดยคนประมาณ 40 คน มีทั้งสิ้น 66 เล่ม
พระ คัมภีร์ถูกรวบรวมเอาไว้เป็นอย่างดีในยุค การข่มเหงคริสตจักรในสมัยแรก จดหมายหรือคำสอน ของอัครทูต(พันธสัญญาใหม่)รวมทั้งพันธสัญญาเดิม คริสเตียนได้คัดลอกเก็บเอาไว้เป็นอย่างดี เพราะในสมัยนั้น ผู้ที่ครอบครองพระคำภีร์มีอันตรายมากถึงชีวิต เนื่องจากการโดนข่มแหง ซึ่งเป็นส่วนช่วยให้ พระคำภีร์ต้นฉบับถูกเก็บเอาไว้อย่างมิดชิด จึงไม่มีปัญหาเรื่องฉบับปลอม เพราะในเวลานั้นอัครทูตก็ยังมีชีวิตอยู่ และควบคุมดูแลอยู่ต่อมาเมื่อมี ค.ศ. 1454 เครื่องพิมพ์ได้ถูกสร้างขึ้น โดยมีสำเนาพระคัมภีร์ถึง 2000 ฉบับ ในการเปรียบเทียบกัน เพื่อสร้างพระคัมภีร์ฉบับที่สมบูรณ์ที่สุดในสมัยนั้น ซึ่งจัดพิมพ์โดยนาย John Gutenberg เป็นภาษาเยอรมัน ต่อมาได้ถูกแปลออกมาเป็นภาษาอังกฤษ ในยุคของกษัตริย์ King James ในปี ค.ศ. 1611 และต่อมาก็ได้แปลออกเป็นภาษาอื่นๆเรื่อยๆ จนถึงปัจจุบันได้ถูกแปลกว่า1200 ภาษา รวมทั้งภาษาไทยด้วย
พระคัมภีร์ไบเบิล มีเอกลักษณ์ คือพระคัมภีร์มีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอย่างน่าอัศจรรย์เป็นเรื่องที่ยากมากที่หนังสือ 66 เล่มจะมีความสอดคล้องกัน โดยไม่ขัดกันเลยแม้แต่เล่มเดียว โดยที่มีผู้เขียนกว่า 40 คน ที่เกิดในยุคและสมัยแตกต่างกัน
พระ คัมภีร์เป็นหนังสือที่ไม่มีการปรับปรุงแก้ไข ใดๆทั้งสิ้นจึงมั่นใจได้ว่า ไม่มีการตกหล่นหรือเพิ่มเติมเนื้อหาอย่างแน่นอน เนื่องจากยอห์นผู้เขียนพระคัมภีร์เล่มสุดท้ายนั้นได้บอกไว้อย่างชัดเจน ว่า(วิวรณ์ 22:18 – 19) ข้าพเจ้า เตือนทุกคนที่ได้ยินคำพยากรณ์ในหนังสือนี้ว่า ถ้าผู้ใดจะเพิ่มเติมคำเข้าไปในหนังสือนี้ พระเจ้าก็จะทรงเพิ่มภัยพิบัติที่เขียนไว้ในหนังสือเล่มนี้แก่ผู้นั้น และถ้าผู้ใดตัดข้อความออกจากหนังสือพยากรณ์นี้ พระเจ้าก็จะทรงเอาส่วนแบ่งของผู้นั้น ที่มีอยู่ในต้นไม้แห่งชีวิตและที่มีอยู่ในวิสุทธนครนั้น ซึ่งบรรยายไว้ในหนังสือเล่มนี้ไปเสีย
มี หนังสืออรรถาธิบายมากมาย ในประเทศไทยใช้หนังสือหลายเล่มด้วยกันในการตีความหมาย พระคำภีร์เนื่องจากพวกเราต่างชาติต่าววัฒธรรมในสมัย พันธสัญญาใหม่และพันธสัญญาเดิมมาก จึงจำเป็นที่จะต้องใช้หนังสือหลายเล่มในการอ้างอิง ไม่เพียงแต่ในประเทศไทยเท่านั้น แต่ต่างประเทศก็ใช้กันอย่างแพร่หลาย เอาที่ท้ายพอรู้มาแล้วกันนะคะ หนังสือที่ช่วยตีความหมายของ ไบเบิล ได้แม่งยำมากขึ้นคือ
1-พระคำภีร์ฉบับแปลต่างๆ โดยทั่วๆไปแล้วเราจะใช้ ฉบับ English Bible เป็นหลัก
ซึ่งคนที่นิยมใช้มากที่สุด สำหรับมือใหม่ก็คือ ฉบับ International English Bible ซึ่งผู้เขียนคือ Jackson
Jackson สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโท Master of Divinity จาก Fuller Theological Seminary และปริญญาเอก Doctor of Ministryจากมหาวิทยาลัย Godon-conwell Theological Seminary ท่านได้รับใช้ พระเจ้ากว่า 20 ปี โดยการเป็นศิษยาภิบาลคริสตจักรขนาด ใหญ่ในรัฐ Virginia และรัฐ Arizona และเป็นอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัย ท่านเคยกล่าวว่า “โชค ไม่ดีที่เรามีพระคัมภีร์ภาษาอังกฤษจำนวนมากที่แปลอย่าง ถูกต้องแม่นยำอยู่ในขณะนี้ แต่ใช้ภาษาที่แข็งทื่อเกินไป ยากแก่การที่ผู้อ่านจะเข้าใจและนำตัวเอง เข้าสู่ความหมายของพระวจนะอย่างถ่องแท้ได้ บางฉบับก็ใช้วิธีตีความที่บ่อยครั้งพบว่า ไม่ได้สอดคล้องกับเนื้อหาที่ผู้เขียนตั้งใจจะสื่อไปถึงผู้อ่าน”ปัจจุบัน ท่าน ทำหน้าที่เป็นผู้นำกลุ่มท่องเที่ยวเชิงศึกษาสถานที่ในพระคัมภีร์ที่ตะวันออก กลาง ด้วยประสบการณ์ดังกล่าว ส่งผลให้ท่านเกิดแนวคิดที่จะนำเอาสาระความรู้ทางภูมิศาสตร์และวัฒนธรรมของคน ยิวผนวกเข้าไป ในการแปลพระคริสตธรรมคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่ด้วย สิ่งที่ตามมาก็คือ ท่านมีความตั้งใจที่จะสร้างให้พระคัมภีร์ฉบับ International English Bible ให้เป็นฉบับที่อ่านง่ายสำหรับคนในยุค ศตวรรษ ที่21 รวม ทั้งการใช้ประโยคอ้างอิงจากพันธสัญญาเดิม การชี้ให้เห็นจุด ทางภูมิศาสตร์ที่เหตุการณ์เกิดขึ้น โดยโยงมาสู่สถานที่ที่ปรากฏในยุคปัจจุบัน การเล่าเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์อย่างย่อๆ และหน่วยการชั่ง ตวง วัด เปรียบเทียบกับยุคปัจจุบัน2- พจนานุกรม (Bible Dictionary)
3-คู่มือพระคำภีร์(Bible Handbook)
4- ศัพท์สัมพันธ์ (Concordance)
5-คู่มืออธิบายพระคำภีร์(Commentary)
6-หนังสือศาสนศาสตร์ (The ology)
7-แผนที่พระคำภีร์ (Bible Atlas)
8-หนังสือแนะนำพระคำภีร์ (Bible Introduction)
9- ภาษาฮิบรูและภาษากรีก
10-โปรมแกรมศึกษาพระคำภีร์
พระ คัมภีร์เป็นหนังสือที่มีผู้เขียนหนังสือ เพื่ออธิบาย และตีความหมายเนื้อหาของพระคัมภีร์มากที่สุดในโลก ซึ่งต่างจากหนังสือเล่มอื่นๆที่ไม่จำเป็นต้องมีอรรถาธิบายก็สามารถเข้าใจได้ หมดแล้ว
พระคัมภีร์เป็นหนังสือที่อ่านได้ทั้งชีวิต
พระ คัมภีร์เป็นหนังสือเพียงเล่มเดียวที่อ่านได้ตลอดทั้งชีวิต ไม่ว่าจะอ่านจบกี่รอบแล้ว แต่เมื่อมาอ่านใหม่ก็จะได้รับข้อคิดใหม่ๆเสมอ คริสเตียนจะอ่านพระคัมภีร์ทุกวันเพื่อรับการสอนจากพระเจ้า เชื่อหรือไม่ว่า ไม่มีมนุษย์สักคนในโลกที่อ่านพระคัมภีร์หมดจนเข้าใจถี่ถ้วน100 เปอร์เซ็นต์ ไม่มีใครที่รู้หมดทั้งเล่ม แม้จะอ่านสักร้อยรอบก็เป็นเรื่องยาก คริสเตียนทุกคนต่างก็ต้องเรียนพระคัมภีร์อยู่เสมอ ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะพระเจ้าต้องการให้อ่านไปตลอดทั้งชีวิตนั่นเอง
เหตุผลที่พระคัมภีร์ไบเบิลเชื่อถือได้
1. ความตรงไปตรงมา
พระคัมภีร์เป็นหนังสือที่ซื่อตรงมาก แม้ความจริงจะน่าเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม
พระคัมภีร์ก็กล่าวถึงคนในพระคัมภีร์ว่า
ยาโคบ (Jacob) ผู้เป็นต้นกำเนิดแห่งชนชาติอิสราเอล เป็นคนหลอกลวง ซึ่งเขาได้หลอกลวงพี่ชายตนเองเพื่อจะได้รับสิทธิบุตรหัวปี(ปฐก 25:27 -34 ,27:6-35)
โมเสส(Moses) ผู้นำชนชาติอิสราเอล เป็นผู้นำที่ไม่มีความมั่นคงและโลเล ก่อนที่โมเสสจะมาช่วยเหลือชนชาติอิสราเอลนั้น โมเสสได้ฆ่าคนแล้วหลบหนีไปยังทะเลทราย นอกจากนั้นโมเสสยังไม่วางใจในพระเจ้า โดยได้ปฏิเสธคำสั่งของพระเจ้าอยู่หลายหน และยังละเมิดคำสั่งพระเจ้า จนพระเจ้าไม่พอใจเพราะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีแก่ชนชาติอิสราเอล จนโมเสสถูกลงโทษไม่ให้มีโอกาสเข้าสู่ดินแดนพันธสัญญา
ดา วิด(David) กษัตริย์ ที่ชาวอิสราเอลรักมากที่สุด พระคัมภีร์ได้กล่าวว่าพระองค์ได้เอาภรรยาของทหารคนหนึ่งของพระองค์มา และได้วางอุบายให้สามีของนางไปออกรบเพื่อจะได้ถูกฆ่าเพื่อปกปิดความผิดบาปDavid & Bathsheba ดาวิด และ นางบัทเชบา (2 ซามูเอล 11:1-4)
พระ คัมภีร์ได้กล่าวโทษคนของพระเจ้าคือชนชาติอิสราเอลว่า เลวร้ายมากยิ่งกว่าเมืองโสโดมและโกโมราห์เสียอีก พระคัมภีร์ยังแสดงถึงธรรมชาติของมนุษย์ที่เป็นศัตรูกับพระเจ้า และยังทำนายถึงอนาคตที่เต็มไปด้วยปัญหา พระคัมภีร์สอนว่าทางไปสู่สวรรค์นั้นแคบ แต่ทางไปสู่นรกนั้นกว้าง เห็นได้ชัดว่าพระคัมภีร์ไม่ได้เขียนขึ้นเพื่อต้องการ คำตอบสบายๆ หรือง่ายๆ ที่มองศาสนาและธรรมชาติของมนุษย์ในแง่ดีเพียงด้านเดียว
2. การรักษาพระคัมภีร์ไว้ให้เหมือนต้นฉบับเดิม
เมื่อ ประเทศอิสราเอลได้ถูกจัดตั้งขึ้นใหม่หลังจากได้กระจัดกระจายไปหลายพันปี คนเลี้ยงแกะชาวเบดูอินคนหนึ่งได้พบสมบัติทางโบราณคดีที่สำคัญที่สุดชิ้น หนึ่ง เป็นเวลากว่า 2000 ปีมาแล้วที่เอกสารนี้ได้ ถูกซ่อนอยู่ในไหแตก ในถ้ำแห่งหนึ่งทางชายฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือของทะเลตาย นอกจากนี้ยังมีการค้นพบต้นฉบับคัดลอกซึ่งมีอายุเก่ากว่าสำเนา ที่เก่าที่สุดที่มีอยู่ ถึง 1000 ปี ฉบับคัดลอกฉบับหนึ่งที่สำคัญที่สุดคือฉบับคัดลอกของพระธรรมอิสยาห์ ที่ปรากฎว่าเหมือนกับหนังสืออิสยาห์ในพระคัมภีร์ที่มีอยู่ในปัจจุบัน สิ่งเหล่านี้ได้ลบคำกล่าวอ้างของบรรดาผู้ที่เชื่อว่า ต้นฉบับพระคัมภีร์ ได้สูญหายไปกับกาลเวลา และถูกบิดเบือนไป
3. ข้ออ้างในพระคัมภีร์เองว่าได้รับการดลใจจากพระเจ้า
2 ทิโมธี 3:16
พระคัมภีร์ ทุกตอนได้รับการดลใจจากพระเจ้า และเป็นประโยชน์ในการสอน การตักเตือนว่ากล่าว การปรับปรุงแก้ไขคนให้ดี และการอบรมในทางธรรม
ถ้า ผู้เขียนพระคัมภีร์ ไม่ได้กล่าวว่าตนกำลังพูดแทนพระเจ้า เราก็คงจะทึกทักไปเอง แต่ว่าหากไม่ได้เป็นเช่นนั้นแล้ว พระคัมภีร์ก็เป็นเพียงแค่วรรณกรรมทางประวัติศาสตร์และจริยธรรม ธรรมดาๆเล่มหนึ่งเท่านั้น และปัจจุบันนี้ก็คงจะไม่มีคริสเตียนและชาวยิวทั่วโลกอยู่เป็นล้านๆคนได้ แต่ว่ามีหลักฐานและข้อโต้แย้งมากมายที่สนับสนุนว่าผู้เขียนได้รับแรงบันดาล ใจจากพระเจ้า พระคัมภีร์คงจะเป็นหนังสือที่ดีไม่ได้ หากผู้เขียนโกหกเรื่องแหล่งที่มาของข้อมูล
4. การอัศจรรย์ของพระคัมภีร์
การ อพยพออกจากอียิปต์ของชาวอิสราเอล เป็นพื้นฐานทางประวัติศาสตร์ที่สนับสนุนให้เชื่อว่าพระเจ้าทรงสำแดงต่อชาว อิสราเอล ถ้าทะเลแดงไม่ได้แยกออกตามในพระคัมภีร์ พระคัมภีร์เดิมก็คงสูญเสียสิทธิอำนาจที่จะกล่าวในนามพระเจ้า
พระ คัมภีร์ใหม่ก็มีเรื่องราวของการอัศจรรย์ต่างๆเช่นกัน อัครทูตเปาโลยอมรับว่า ถ้าพระเยซูไม่ได้ทรงฟื้นขึ้นมาจากความตาย ความเชื่อของคริสเตียนก็มีพื้นฐานอยู่บนการหลอกลวงเท่านั้น
1 โครินธ์ 15:14 - 17
ถ้า พระคริสต์มิได้ทรงถูกชุบให้เป็นขึ้นมา การเทศนาของเรานั้นก็ไม่มีหลัก ทั้งความเชื่อของท่านทั้งหลายก็ไม่มีหลักด้วยและก็จะปรากฏว่าเราอ้างพยาน เท็จในเรื่องพระเจ้า เพราะเราอ้างพยานว่าพระองค์ได้ทรงชุบพระคริสต์ให้เป็นขึ้นมา แต่ถ้าคนตายไม่ถูกทรงชุบให้เป็นขึ้นมาแล้ว พระองค์ก็ไม่ได้ทรงชุบพระคริสต์ให้เป็นขึ้นมา เพราะว่าถ้าการชุบให้เป็นขึ้นมาไม่มี พระคริสต์ก็ไม่ได้ทรงถูกชุบให้เป็นขึ้นมา และถ้าพระคริสต์ไม่ได้ทรงถูกชุบให้เป็นขึ้นมา ความเชื่อของท่านก็ไร้ประโยชน์ ท่านก็ยังตกอยู่ในบาปของตน เพื่อเป็น การยืนยันความน่าเชื่อถือ พระคัมภีร์ใหม่ได้อ้างรายชื่อพยานหลายคนไว้ ซึ่งพยานเหล่านี้อยู่ในช่วงเวลาที่พิสูจน์ได้ด้วย พยานหลายคนยอมสละแม้ชีวิต มิใช่เพื่อศีลธรรมที่ไม่อาจจับต้องได้หรือเพื่อความเชื่อมั่นฝ่ายวิญญาณ แต่เพื่อคำกล่าวอ้างที่พวกเขายืนยันว่าพระเยซูทรงฟื้นขึ้นมาจากความตาย
การ สละชีวิตตนเองเพื่อความเชื่อไม่ใช่เรื่องแปลก แต่สิ่งสำคัญอยู่ที่ว่าคนเหล่านั้นยอมสละชีวิตของตนเองบนพื้นฐานอะไร คงไม่มีใครยอมตายเพื่อเรื่องที่รู้ว่าเป็นเรื่องโกหก
5. เอกภาพของพระคัมภีร์
ผู้ เขียน 40 คน ใช้เวลากว่า 1600 ปีเขียนพระคัมภีร์ 66 เล่ม ซึ่งประกอบขึ้นเป็นพระคัมภีร์ แม้จะมีช่วงเวลาในช่วงยุค เงียบ 400 ปี ที่พระเจ้าไม่ได้ตรัสอะไร (แต่ก็มีบันทึกไว้ในพระธรรมนอกสารบบของคาทอลิก) อย่างไรก็ตามหนังสือปฐมกาลไปจนถึงวิวรณ์ ทุกเล่มต่างก็ให้คำตอบไปในทางเดียวกันต่อคำถามทุกคำถามที่เราสงสัยกันว่า ทำไมเราจึงมาอยู่ที่นี่? เราจะขจัดความกลัวของเราได้อย่างไร? เราจะอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขได้อย่างไร? เราจะคืนดีกับพระเจ้าได้อย่างไร? และ อีกหลายๆคำถาม พระคัมภีร์ทุกเล่มได้ตอบคำถามเหล่านี้อย่างสอดคล้องกัน แสดงให้เห็นว่าพระคัมภีร์ไม่ได้เป็นหนังสือหลายเล่ม แต่เป็นเล่มเดียว
6. ความเที่ยงตรงทางประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์
ทุก ยุคทุกสมัยมีคนมากมายที่คลางแคลงใจในความเที่ยงตรงทางประวัติศาสตร์ของพระ คัมภีร์ แต่ครั้งแล้วครั้งเล่าที่นักโบราณคดีสมัยปัจจุบันได้ขุดพบหลักฐานของบุคคล สถานที่ และวัฒนธรรมที่ปรากฏในพระคัมภีร์อยู่เสมอ บ่อยครั้งที่เห็นได้ชัดว่าเรื่องราวที่บันทึกในพระคัมภีร์นั้นน่าเชื่อถือ กว่าข้อสันนิษฐานของบรรดานักวิชาการเสียอีก และนับวันเข้าก็มีการค้น พบหลักฐานมากมายที่พิสูจน์ให้เห็นว่าเรื่องราวที่มีอยู่ในพระคัมภีร์นั้น เป็นเรื่องจริง ไม่ว่า ล้อรถม้าของทหารอียิปต์ในทะเลแดง เรือโนอาห์ที่ยอดเขาอารารัต กำมะถันที่เมือโสโดมและโกโมราห์ เป็นต้น
7. ความแม่นยำของคำพยากรณ์
พระ คัมภีร์เป็นหนังสือที่บันทึกคำพยากรณ์ไว้มากมายและล้วนแล้วเป็นจริงทั้งสิ้น ตั้งแต่ยุคของโมเสสมาแล้ว พระคัมภีร์ได้พยากรณ์ถึงเหตุการณ์ที่ไม่มีใครอยากจะเชื่อ ก่อนที่อิสราเอลจะเข้าสู่ดินแดนพันธสัญญา โมเสสได้ทำนายว่า อิสราเอลจะไม่สัตย์ซื่อจนทำให้ต้องสูญเสียแผ่นดินที่พระเจ้าประทานให้ และต้องกระจัดกระจายไปทั่วโลก แต่ในที่สุดก็จะรวมตัวกันอีก และกลับมาตั้งถื่นฐานอีกครั้งหนึ่ง (เฉลยธรรมบัญญัติ 28 – 31 ) แต่หัวใจ สำคัญของคำพยากรณ์ในพระคัมภีร์เดิมคือ พระสัญญาเกี่ยวกับการเสด็จมาของพระเมสสิยาห์ผู้จะทรงช่วยประชากรของมนุษย์ โลกให้พ้นจากความบาปผิดของเขาทั้งหลาย และในที่สุดจะนำการพิพากษาและสันติสุขมาในวันสุดท้าย
8. ความอยู่รอดของพระคัมภีร์
ตลอด ช่วงประวัติศาสตร์อันยาวนานนั้น ไม่มีหนังสือเล่มใดเป็นที่รักและเกลียดชังเท่ากับพระคัมภีร์ ไม่มีหนังสือเล่มใดที่มีผู้ซื้อ ผู้ศึกษาและอ้างอิงอย่างมากมายเท่ากับหนังสือเล่มนี้ ในขณะที่หนังสือเล่มอื่นๆเป็นล้านๆเล่มได้ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป แต่พระคัมภีร์ยังคงอยู่จนถึงทุกวันนี้ แม้ว่าบ่อยครั้งผู้ที่ไม่ชอบใจคำสอนของพระคัมภีร์จะไม่ใส่ใจ แต่พระคัมภีร์เองก็เป็นหนังสือที่เป็นศูนย์กลางของอารยธรรมตะวันตกตลอดมา
พระ คัมภีร์นั้นมีประวัติความเป็นมาที่ยาวนาน และไม่มีการสังคายนาเลยแม้แต่ครั้งเดียว ดังนั้นจึงมั่นใจได้ว่า เนื้อหาพระคัมภีร์ทุกตอนตรงกับต้นฉบับจริงๆ
ส่งท้าย
เหตุผล หลายประการเหล่านี้คงจะยืนยันความน่าเชื่อถือของพระคัมภีร์ไบเบิลได้เป็น อย่างดี และมีข้อสนับสนุนมากมายที่ยืนยันเช่นนั้น ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่มักจะมีการอ้างอิงข้อพระคัมภีร์อยู่เสมอ แสดงให้เห็นว่าพระคัมภีร์ไบเบิลไม่ใช่แค่หนังสือธรรมดาๆทั่วไปอย่างเห็นได้ ชัด
บทความนี้มาจาก Mythland
http://www.mythland.org
URL สำหรับเรื่องนี้คือ:
http://www.mythland.org/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=216
The Satanic Bible
ซาตานไบเบิล คือ การรวบรวมบทความที่แต่งและรวบรวมในปี 1969 โดย Anton Lavey ซึ่งมีรายละเอียดพื้นฐานเกี่ยวกับพิธีกรรมและอุดมการณ์ ผู้สนับสนุนต่างๆยืดถือซาตานไบเบิล เป็นพื้นฐานแบบอย่างในด้านซาตาน ขณะเดียวกันก็ห้ามมีการเปลี่ยนแปลงหรือแปลหนังสือนี้และห้ามมีพิธีกรรมหรือ หลักการใดๆที่ตรงข้ามกับซาตานไบเบิล ถึงจะอยู่ในลักธิซาตานได้ Note: คนที่เชื่อในลักธิซาตานนี้ส่วนใหญ่ไม่เชื่อแม้กระทั่งการมีตัวตนของซาตานเอง แต่ซาตานเป็นสัญลักษณ์ของการต่อสู้กับพระเจ้าที่ทรราชย์
The Satanic Bible มีทั้งหมด 4 เล่มด้วยกัน คือ
The Book of Satan
The Book of Lucifer
The Book of Belial
The Book of Leviathan
เป็นที่เชื่อกันว่า
Anton Szandor LaVey (11 เมษายน 1930 - 29 ตุลาคม 1997) เขาเกิด Howard Stanton Levey เป็นผู้ก่อตั้งคริสตจักรของซาตาน เป็น นักเขียน แนว ลึกลับ และ นักดนตรี เขาเป็นผู้เขียน The Satanic Bible และเป็นผู้ก่อตั้ง ลัทธิซาตาน LaVeyan เขาเขียน The Satanic Bible ด้วยความเข้าใจของเขาและได้นำธรรมชาติของมนุษย์ มาประกอบกับข้อมูลเชิงลึกของนักปรัชญาที่สนับสนุน วัตถุนิยม และ ปัจเจก
ซึ่งเขาอ้างว่าไม่มีแรงบันดาลใจเหนือธรรมชาติใด ทั้งหมดทั้งสิ้นขับเคลื่อนด้วยตัวของเขาเอง
Anton LaVey ได้แนวคิดนี้มาจากหนังสือ “The Book of the Sacred Magic of Abramelin the Mage,” ซึ่งในทั้งสี่เล่มนั้น ซึ่งแต่ละเล่มจะมีซาตานประจำ แต่ละเล่มีหลักการที่แตกต่างกัน ทำหน้าที่ต่างกัน ลักษณะต่างกัน ตามบทบาทหน้าที่ของหัวหน้าซาตานทั้งสี่
The Satanic Bible สร้างขึ้นบนพื้นฐาน ปรัชญามนุษยนิยมแบบดั้งเดิม(ฆราวาส)
มนุษยนิยม (อังกฤษ: Humanism) หมายถึงประเภทกว้างๆ ของปรัชญาเชิงจริยศาสตร์ ที่ยืนยันถึงความสง่างามและคุณค่าของมนุษย์ทุก คน โดยอาศัยหลักความสามารถของบุคคลนั้นในการบ่งชี้ได้ด้วยตนเองว่าสิ่งใดถูก สิ่งใดผิด โดยได้การยอมรับโดยมนุษย์ทั่วไปที่มีคุณภาพ โดยเฉพาะคุณภาพเชิงตรรกยะหรือเชิงเหตุผล มนุษยนิยมเป็นองค์ประกอบเฉพาะหลายๆ ตัวของระบบปรัชญาและได้รับการผนวกไว้ในหลายสำนักคิดทางศาสนา
มนุษยนิยม วางเงื่อนไขไว้ให้มีการค้นหาความจริงและศีลธรรมในวิธีการที่มนุษย์จะนำมาใช้สนองความต้องการของมนุษย์ด้วยกัน เมื่อมองไปที่ ความสามารถในการกำหนดและตัดสินได้ด้วยตนเอง มนุษยนิยมจะไม่รับการชั่งใจและตัดสินใจโดยสิ่งที่อยู่เหนือความเข้าใจ เช่นการตัดสินใจที่ขึ้นอยู่กับ "ความเชื่อที่ปราศจากเหตุผล" สิ่งเหนือธรรมชาติ หรือด้วยคำทำนายที่อ้างไว้ในคัมภีร์ใดๆ มนุษยนิยมสนับสนุนจริยธรรมสากล (
universal morality)ที่อยู่พื้นฐานของมนุษย์ทั่วไปที่มีความเป็นอยู่ธรรมดา ซึ่งแสดงให้เห็นได้ว่า การแก้ปัญหาในสังคมมนุษย์และปัญหาทางวัฒนธรรมของมนุษย์จะใช้แนวทางเฉพาะ กลุ่มชนแคบๆ กลุ่มใดกลุ่มหนึ่งไม่ได้
เพราะฉนั้นใน The Satanic Bible จึงมีหลักข้อเชื่อคือ ที่แต่ละคนสามารถเป็นตัวของตัวเองได้ โดยที่ไม่ต้องมีพระเจ้าชี้นำทาง เบื้องหลังของหลักคำสอนคือ ความหยิ่งผยองและ มีตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางในความคิด และเหตุผลของตัวของเราเอง โดยที่ตัวของเราเองไม่ต้องรับผิดชอบต่อพระเจ้าในเรื่องใดๆ สำหรับทุกสิ่งที่เราได้ทำในชีวิตของเราเอง โดยข้อคิดนี้ได้ต่อต้าน พระคริสตธรรมคัมภีร์ เยเรมีย์ 17:10 “เราคือพระเจ้าตรวจค้นดูจิต และทดลองดูใจ เพื่อให้แก่ทุกคนตามพฤติการณ์ของเขา ตามผลแห่งการกระทำของเขา”
โดยหลักการนี้ได้ปรากฏในพระคริสตธรรมคัมภีร์ ปฐมกาล 3:5 “เพราะพระเจ้าทรงทราบอยู่ ว่า เจ้ากินผลไม้นั้นวันใด ตาของเจ้าจะสว่างขึ้น ในวันนั้น แล้วเจ้าจะเป็นเหมือนพระเจ้า คือ สำนึกในความดีและความชั่ว"
นี่เป็นภาพของการล่อลวงของซาตานที่มีต่ออีฟในสวนเอเดน โดยพูดชักจูงและยืนยัน ว่า "... คุณจะเป็นเช่นพระเจ้า" เมื่ออีฟกินผลไม้นั้นในวันนั้นแล้ว เราก็เป็นเช่นดั่งพระเจ้าแล้ว รู้ผิดรู้ชอบในพระเจ้าแล้ว ไม่มีความจำเป็นที่มนุษย์เราต้องพึ่งพาพระเจ้าอีก
The Satanic Bible ระบุว่า ความบาปเป็นส่วนหนึ่งโดยธรรมชาติของมนุษย์ และเป็นส่วนใหญ่ที่ไม่ผิดศีลธรรมหรือน่าอับอาย
การมีความสัมพันธ์กับเพศเดียวกันหรือ รักร่วมเพศ(Same-sex) ในรูปแบบอื่นๆของพฤติกรรมที่ผิดศีลธรรมทางเพศอย่างเปิดเผยนั้น The Satanic Bible ระบุบเอาไว้ ในหน้าที่ 69 ว่าจะได้รับการให้อภัยโดย The Satanic Bible LaVey ระบุว่า "ซาตานส่งเสริมให้รูปแบบของการแสดงออกทางเพศที่คุณอาจต้องการที่ใดก็ได้ ตราบใดที่มันไม่ทำให้ผู้อื่นเจ็บปวด" นี่ยังเป็นข้อขัดแย้งกับพระคริสต์ธรรมพระคัมภีร์ซึ่งอณุญาติให้มีเพศสัมพันธ์ในบริบทของการแต่งงานแบบที่พระองค์ทรงสร้างคือ สัมพันธ์ระหว่างผู้ชายคนหนึ่งและผู้หญิงหนึ่งคนเท่านั้น ในพระธรรม
1โครินธ์ 6:18-20 “จงหลีกเลี่ยงเสียจากการล่วงประเวณี บาปอย่างอื่นที่มนุษย์กระทำนั้นเป็นบาปนอกกาย แต่คนที่ล่วงประเวณีนั้น ทำผิดต่อร่างกายของตนเอง ท่านไม่รู้หรือว่า ร่างกายของท่านเป็นวิหารของพระวิญญาณบริสุทธิ์ซึ่งสถิตอยู่ในท่าน ซึ่งท่านได้รับจากพระเจ้า ท่านไม่ใช่เจ้าของตัวท่านเองพระเจ้าได้ทรงซื้อท่านไว้แล้ว ด้วยราคาสูง เหตุฉะนั้น ท่านจงถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าด้วยร่างกายของท่านเถิด”
สิ่งแรกที่พระธรรมตอนนี้สั่งเอาไว้คือการให้เรา หลีกเลี่ยงเสียจากการล่วงประเวณี โดยก่อนหน้านี้ พระเจ้าบอกว่า ชายหนึ่งคนและหญิงหนึ่งคนเท่านั้น หมายความว่า 1:1 เท่านั้น ไม่ใช่ ชายหนึ่งคนกับหญิงหลายคน หรือหญิงหนึ่งคนกับชายหลายคน
คำว่า “ล่วงประเวณี” ในที่นี่ หมายถึง ความสัมพันธ์ทางเพศที่ผิดกฎหมายของชายและหญิง. แม้ว่าโดยทั่วไปการล่วงประเวณีหมายถึงการร่วมเพศระหว่างคนที่แต่งงานแล้วกับคนอื่นที่ไม่ใช่คู่ครอง แต่ในพระคัมภีร์อาจหมายถึงคนที่ยังไม่แต่งงานด้วย เช่น กฎที่ว่าด้วยการล่วงประเวณีทั้งหมดของพวกเลวี ในพระธรรม
ลนต. 20:13 ชายใดเข้านอนกับผู้ชายกระทำอย่างกับผู้หญิง ทั้งสองคนกระทำผิดในสิ่งอันพึงรังเกียจ ให้ขว้างทั้งสองคนนั้นเสียให้ตาย ที่เขาต้องตายนั้นเขาเองรับผิดชอบ
ลนต. 20:14-22 ชายใดได้ภรรยา และได้มารดาของนางมาเป็นภรรยาด้วย นี่เป็นเรื่องอธรรม ให้เผาทั้งชายนั้น และหญิงทั้งสองนั้นเสียด้วยไฟ เพื่อว่าจะไม่มีความอธรรมในหมู่พวกเจ้า ถ้าชายใดสมสู่กับสัตว์เดียรัจฉาน ให้ขว้างชายคนนั้นเสียให้ตาย และเจ้าจงขว้างสัตว์เดียรัจฉานนั้นเสียให้ตาย ถ้าหญิงคนใดเข้าใกล้สัตว์เดียรัจฉาน และเข้านอนกับมัน เจ้าจงขว้างหญิงนั้น และสัตว์เดียรัจฉานนั้นเสียให้ตาย ทั้งสองต้องถูกขว้างตาย ที่เขาต้องตายนั้นเขาเองรับผิดชอบ ถ้าชายใดพาพี่สาว หรือน้องสาวของตน คือ บุตรสาวของพ่อ หรือบุตรสาวของแม่ และดูของลับของเธอ และเธอก็ดูของลับของเขา เป็นสิ่งที่น่าอายมาก จะต้องอเปหิเขาต่อหน้าชนชาติของเขา เพราะเขาได้เปิดของลับของพี่สาวน้องสาวของเขา เขาต้องรับโทษของเขา ชายใดเข้านอนกับหญิงผู้มีประจำเดือน และเปิดของลับของเธอ เขาได้กระทำให้แหล่งโลหิตของเธอเปิด ส่วนเธอก็เปิดแหล่งโลหิตของเธอ ให้อเปหิทั้งสองคนออกจากชนชาติของเขาเจ้าอย่าเปิดของลับของพี่สาว หรือน้องสาวมารดาเจ้า หรือพี่สาวน้องสาวของบิดาเจ้า เพราะกระทำเช่นนั้นเจ้าได้เปิดของลับของญาติสนิท เขาต้องได้รับโทษ ถ้าชายใดเข้านอนกับภรรยาของลุง เขาได้เปิดของลับของลุง ทั้งสองจะต้องรับโทษ เขาจะตายโดยไม่มีบุตรถ้าชายใดเอาภรรยาของพี่ชาย หรือน้องชายไปเป็นเรื่องมลทิน เขาได้เปิดของลับของพี่ชาย หรือน้องชาย เขาจะต้องไม่มีบุตร เพราะฉะนั้น เจ้าจงรักษากฎเกณฑ์ทั้งสิ้นของเรา และกฎหมายทั้งสิ้นของเรา และกระทำตาม เพื่อว่าแผ่นดินซึ่งเรานำเจ้าให้มาอยู่นั้น จะมิได้สำรอกเจ้าให้ออกไปเสีย
โยเซฟไม่ยอมทำความบาปอันใหญ่หลวงนี้
ปฐก. 39:7-12 “โยเซฟนั้นเป็นคนสวยหน้าตาคมคาย อยู่มาภายหลังภรรยาของนายมองดูโยเซฟด้วยความปฏิพัทธ์ และชวนว่า "มานอนกับฉันเถิด"แต่โยเซฟไม่ยอม จึงตอบแก่ภรรยาของนายว่า "คิดดูเถิด เมื่อมีข้าพเจ้า นายก็มิได้ห่วงสิ่งใดซึ่งอยู่ในบ้านเรือน ได้มอบของทุกอย่างที่มีอยู่ไว้ในมือข้าพเจ้าในบ้านนี้ นายก็ไม่ใหญ่กว่าข้าพเจ้า นายมิได้หวงสิ่งใดจากข้าพเจ้า ยกเสียแต่ตัวท่านเพราะเป็นภรรยาของนาย ข้าพเจ้าจะทำความผิดใหญ่หลวงนี้อันเป็นบาปต่อพระเจ้าอย่างไรได้"แม้นางชวนโยเซฟวันแล้ววันเล่า โยเซฟก็ไม่ยอมนอนกับนางหรืออยู่ด้วยกัน วันหนึ่ง โยเซฟเข้าไปในบ้านเพื่อทำธุระการงานของเขา ไม่มีชายประจำบ้านคนใดอยู่ในนั้นนางก็คว้าเสื้อผ้าโยเซฟเหนี่ยวรั้งไว้ แล้วพูดว่า "มานอนอยู่กับฉันเถิด" แต่โยเซฟทิ้งเสื้อผ้าไว้ในมือนางหนีไปข้างนอกเมื่อนางเห็นว่า โยเซฟทิ้งเสื้อผ้าไว้ในมือของนาง หนีไปข้างนอกแล้ว”
อพย.20:14 อย่าล่วงประเวณีผัวเมียเขา
มธ.5:28 “ฝ่ายเราบอกท่านทั้งหลายว่า ผู้ใดมองผู้หญิงเพื่อให้เกิดใจกำหนัดในหญิงนั้น ผู้นั้นได้ล่วงประเวณีในใจกับหญิงนั้นแล้ว”
การเกิด ใจกำหนัด บางคนเรียกสิ่งนี้ว่า “ราคจิต” โดยความหมาย หมายถึง ความหลงใหลหรือปรารถนาความพึงพอใจที่ไม่ชอบธรรมทางร่างกาย, โดยเฉพาะอย่างยิ่งการผิดศีลธรรมทางเพศ.
อย่างเช่น ภรรยาของโปทิฟาร์ ที่มองดูโยเซฟด้วยใจกำหนัด ปฐก. 39:7
1 คร. 6:9-10 ท่านไม่รู้หรือว่า คนอธรรมจะไม่มีส่วนในแผ่นดินของพระเจ้า อย่าหลงเลย คนล่วงประเวณี คนถือรูปเคารพ คนผิดผัวเมียเขา โสเภณีชาย ชายรักร่วมเพศ คนขโมย คนโลภ คนขี้เมา คนปากร้าย คนฉ้อโกง จะไม่ได้รับส่วนในแผ่นดินของพระเจ้า
ฮบ 13:4 จงให้สมรสเป็นที่นับถือแก่คนทั้งปวง และให้เตียงสมรสปราศจากความชั่วช้า เพราะคนมีชู้ และคนที่ล่วงประเวณีนั้น พระเจ้าจะทรงพิพากษาโทษเขา
นอกจากนี้ การล่วงประเวณียังคง รวมไปถึง การมีสัมพันธภาพทางเพศระหว่างบุคคลเพศเดียวกัน. พระผู้เป็นเจ้าทรงห้ามกิจกรรมทางเพศทำนองนี้.
(ปฐก 19:1-14) ข้อ 4-11 ท่านทั้งสองยังไม่ทันเข้านอน พวกผู้ชายเมืองนั้น คือ ชายชาวเมืองโสโดมทั้งหนุ่มและแก่หมดทั้งเมือง จนถึงคนสุดท้ายพากันมาล้อมเรือนนั้นไว้ พวกเขาร้องเรียกโลท ว่า "ชายที่เข้ามาหาเจ้าคืนนี้อยู่ที่ไหน จงนำเขาออกมาให้เรา เราจะได้สมสู่กับเขา"โลทก็ออกทางประตูไปหาชายเหล่านั้น แล้วปิดประตูเสีย กล่าวว่า "พี่น้องของข้าเอ๋ย ข้าขอเสียทีเถอะ อย่ากระทำการโหดร้ายเช่นนี้เลย ดูเถิด ข้ามีลูกสาวสองคนยังไม่เคยสมสู่กับชายเลย ข้าจะนำออกมาให้ท่าน ท่านจะทำแก่เขาอย่างไรก็ได้ตามใจชอบเถิด แต่ขออย่าทำอะไรกับชายเหล่านี้เลย เพราะเขามาอยู่ใต้ร่มชายคาของข้าแล้ว"แต่พวกนั้นร้องว่า "ถอยไป" และขู่ว่า "เจ้าคนนี้มาขออาศัยอยู่ แล้วยังมาตั้งตัวเป็นตุลาการ เราจะทำกับเจ้าให้เจ็บเสียยิ่งกว่าทำแก่คนเหล่านั้นอีก" พวกนั้นผลักโลทโดยแรง และเข้ามาใกล้จะพังประตู แต่แขกทั้งสองนั้นยื่นมือออกไปดึงตัวโลทเข้ามาในบ้านแล้วปิดประตูเสีย ท่านทั้งสองทำให้พวกคนที่อยู่หน้าประตูบ้านนั้น ตาบอดหมด ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ก็เที่ยวคลำหาประตูจนอ่อนใจ
ลวต 18: 22 เจ้าอย่าสมสู่กับผู้ชายใช้ต่างผู้หญิง เป็นสิ่งพึงรังเกียจ ในฉบับ JKV เจ้าอย่าสมสู่กับผู้ชายใช้ต่างผู้หญิง เป็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน
ฉธบ. 23:17- 18 ผู้หญิงชาวอิสราเอลนั้น อย่าให้คนหนึ่งคนใดเป็นเทวทาสี (หญิงผู้ร่วมประเวณีในพิธีศาสนา) อย่าให้บุตรชายอิสราเอลคนหนึ่งคนใดเป็นเทวทาส(ชายผู้ร่วมประเวณีในพิธีศาสนา) ท่านอย่านำค่าจ้างของเทวทาสี หรือค่าจ้างจากหมา (ชายที่ร่วมประเวณีในพิธีศาสนา) มาในโบสถ์ ของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน เป็นเงินแก้บนอย่างหนึ่งอย่างใด เพราะสิ่งทั้งสองนี้ เป็นสิ่งพึงรังเกียจแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน
อสย. 3:9 ความลำเอียงของเขาเป็นพยานปรักปรำเขาทั้งหลาย เขาป่าวร้องความผิดของเขาอย่างโสโดม เขามิได้ปิดบังไว้ วิบัติแก่เขา เพราะว่าเขาได้นำความชั่วร้ายมาเหนือตัวเขาเอง
รม. 1:27 ฝ่ายผู้ชาย ก็เลิกการสัมพันธ์กับผู้หญิงให้ถูกตามธรรมชาติเช่นกัน และเร่าร้อนด้วยไฟแห่งราคะตัณหาที่มีต่อกัน ผู้ชายกับผู้ชายด้วยกันประกอบกิจอันชั่วร้ายอย่างน่าละอาย เขาจึงได้รับผลกรรมอันสมควรแก่ความผิดของเขา
1คร. 6: 9-10 ฝ่ายผู้ชาย ก็เลิกการสัมพันธ์กับผู้หญิงให้ถูกตามธรรมชาติเช่นกัน และเร่าร้อนด้วยไฟแห่งราคะตัณหาที่มีต่อกัน ผู้ชายกับผู้ชายด้วยกันประกอบกิจอันชั่วร้ายอย่างน่าละอาย เขาจึงได้รับผลกรรมอันสมควรแก่ความผิดของเขา คนขโมย คนโลภ คนขี้เมา คนปากร้าย คนฉ้อโกง จะไม่ได้รับส่วนในแผ่นดินของพระเจ้า
1 ทธ. 1: 9-10 คือ โดยรู้ว่าธรรมบัญญัตินั้น มิได้ทรงบัญญัติไว้สำหรับคนชอบธรรม แต่ทรงบัญญัติไว้สำหรับคนอธรรม และคนดื้อด้าน คนผิด และคนบาป คนไม่นับถือพระเจ้า และคนหมิ่นประมาท คนฆ่าพ่อ คนฆ่าแม่ คนฆ่าคน คนล่วงประเวณี ชายรักร่วมเพศ ผู้ร้ายลักคน คนโกหก คนทวนสบถ และอะไรๆ ที่ขัดกับคำสอนอันมีหลัก
ยูดา 1:7 เช่นเดียวกับเมืองโสโดม และเมืองโกโมราห์ และเมืองที่อยู่รอบๆ นั้น ที่ได้ประพฤติชั่ว และมัวเมาในกามวิตถาร ก็ได้ทรงบัญญัติไว้เป็นตัวอย่างของการที่ต้องได้รับอาชญาในไฟนิรันดร์
แต่ในพระคริสต์ธรรมคัมภีร์บางครั้งการล่วงประเวณีใช้เป็นสัญลักษณ์แทนการละทิ้งความเชื่อ ของประชาชาติหนึ่งหรือผู้คนทั้งกลุ่มที่ออกนอกวิถีทางของพระ เจ้า
The Satanic Bible ระบุว่า ความบาปเป็นส่วนหนึ่งโดยธรรมชาติของมนุษย์ และเป็นส่วนใหญ่ที่ไม่ผิดศีลธรรมหรือน่าอับอาย ข้อโต้แย้งกล่าวว่าศาสนาคริสต์เลือกจุดนั้นซึ่งเป็นตัวผลักดันตามสัญชาติญาณ อันเป็นส่วนหนึ่งของมนุษย์เพื่อประกาศว่าเป็นความบาปเพื่อให้คนต้องยึดถือ พึ่งพาพระคริสต์และพระเมตตาอย่างต่อเนื่อง Lavey โต้ว่าความบาปในความรู้สึกของไบเบิ้ลถูกสนับสนุนมากกว่าที่จะให้ไม่ยอมรับ มัน ในทางกลับกันไบเบิ้ลสอนว่าความบาปแท้จริงแล้วเป็นส่วนหนึ่งตามธรรมชาติ มนุษย์ ดังที่พบใน (เยเรมีย์ 17:9) "จิตใจก็เป็นตัวล่อลวงเหนือสิ่งใดทั้งหมด มันเสื่อมทรามอย่างร้ายทีเดียว ผู้ใดจะรู้จักใจนั้นเล่า" ไบเบิ้ลให้ความกระจ่างว่าผลที่ตามมาของบาปคือความตายและแยกจากพระเจ้า นิรันดร (โรม 6:23) และยังให้คำหนุนใจคือ: "ไม่มีการทดลองใดเกิดขึ้นกับท่านนอกจากการทดลองที่เคยเกิดขึ้นกับมนุษย์ทั้ง หลาย แต่พระเจ้าทรงสัตย์ซื่อ พระองค์จะไม่ทรงให้ท่านถูกทดลองเกินกว่าที่ท่านจะทนได้ แต่เมื่อท่านถูกทดลองนั้น พระองค์จะทรงโปรดให้ท่านมีทางหลีกเลี่ยงได้ด้วย เพื่อท่านจะมีกำลังทนได้" (1 โครินทร์ 10:13)
The Satanic Bible เชื่อในการดำเนินชีวิตอยู่ใบโลกใบนี้ แต่ไม่เชื่อเรื่องชีวิตหลังความตาย หลังจากที่ตายไปแล้วจะไม่มีชีวิตอีก เป็นการดับสูญไปเลย จึงเป็นเหตุให้ ต้องทำทุกอย่างใบโลกใบนี้ให้เต็มที่ อยากทำอะไรก็ทำ สอนให้ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ เมื่อมีชีวิต หรือถ้าพูดในทางของคริสตชนก็คือให้ ดำเนินชีวิตตามเนื้อหนังเต็มที่ ตามความปราถนาของตนเอง ตาราคะ ตัณหาของตน ตราบใดที่มีลมหายใจอยู่นั้นเอง
ฮีบรู 9:27 มีข้อกำหนดสำหรับมนุษย์ไว้แล้วว่า จะตายครั้งเดียว และหลังจากนั้นก็จะมีการพิพากษาฉันใด
จะเห็นได้ว่า The Satanic Bible ขัดแย้งกับ Holy Bible แม้จะมีข้อความว่า ตายครั้งเดียวเหมือนกัน แต่ The Satanic Bible คือการดับสูญไม่มีชีวิตอีกต่อไป เป็นเหตุให้ต้องใช้ชีวิตใบโลกนี้ อย่างเต็มที่ แตกต่างจาก Holy Bible เมื่อตายไปแล้ว ต้องมีการพิพากษาตามมา เป็นเหตุให้คริสชนดำเนินชีวิตอย่างระมัดระวังให้อยู่ในทางธรรมของพระผู้เป็นเจ้า
Baphomet ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของซาตาน(แพะ) ภาพของมันมักจะเป็นครึ่งหนึ่งเป็นของมนุษย์ และอีกครึ่งหนึ่งเป็นรูปแพะ มีหัวเป็นแพะ มันมักจะถูกตีความผิด มันเป็นสัญลักษณ์ของแม่มดโดยทั่วไป แต่มันได้เอากลับมาใช้ให้เป็นสัญลักษณ์ ของ The Satanic Bible แต่ไม่ได้ถูกใช้โดยแม่มดนีโอคนป่าเถื่อนที่ไม่เคารพบูชาซาตาน
ต้นกำเนิดของ Baphomet ยังไม่ชัดเจน
ว่ากันว่า Baphomet มาจากคำว่า Muhomet (Mohammed) คาถาประวัติศาสตร์ Summers Montague ภาษาอังกฤษบอกว่ามันคือการรวมกันของสอง baphe คำกรีกและ Metis ความหมาย คือ "การดูดซึมของความรู้."Baphomet ยังได้รับการเรียกว่าแพะของเมนเดส, แพะดำและแพะทรยศ
ใน Holy Bible ได้กล่าวถึงแพะ อยู่ในพระธรรม
บรรดาประชาชาติต่างๆจะประชุมพร้อมกันต่อพระพักตร์พระองค์ และพระองค์จะทรงแยกมนุษย์ทั้งหลายออกเป็นสองพวก เหมือนอย่างผู้เลี้ยงแกะจะแยกแกะออกจากแพะ
อาจจะเนื่องจากพระคำตอนนี้ จึงเป็นแรงบันดาลใจของ
Anton LaVey ที่ใช้ แพะ หรือ Baphomet เป็นสัญลักษณ์ ประจำ The Satanic Bible
